Cóntame algo...

Hoxe tocou guión, é dicir, pensar en que imos relatar no corto. Unha tarefa difícil, non só polo esforzo que supón trasladar pensamentos a palabras e despois poñelos en imaxes, senón porque tampouco é doado poñer a tanta xente dacordo.

Pensabamos que ía ser a tarde máis aburrida, a máis complicada de levar adiante... pero atopamos un nivel de participación marabilloso e unhas ganas tan fortes de contarnos cousas... porque, no canto de propor "contos" de riso ou de medo, coma nós esperabamos, a grande maioría dos rapaces botáronse a falar de si mesmos, a contarnos a súa historia persoal, os seus temores, as súas inquedanzas, as súas loitas diarias...

Como mostra, o texto que trouxo Fran, o primeiro valente en contar algo diante de todos.

E xa temos a historia máis o menos decidida entre todos. Non é de rir... pero seguro que a moitos vos fará sorrir.