E ao fin...chegou o día

E foi onte. E foi ben. E foi tan ben que non o creo case.

Onte. Onte cunha equipa pouco coordinada empezamos o taller cos rapaces. A idea era recrear un casting coma os da tele. Coma os que coñecen. E a verdade e que resultou.  Impresióname sempre a reacción destes rapaces ante as actividades. E a súa sinceridade. Uns bailaron, outros recitaron e outros contaron chistes. Todos con moita mellor disposición que nós ante as cámaras salvo honrosas excepcións.

Ao final, eles, os nosos trece rapaces,  nos fixeron o casting a nós. A matar, coma sempre. Coas preguntas por diante. O dito: moito máis afeitos ca nós.

Se teño que quedar cunha impresión de onte, o noso primeiro día, e a de que as cousas rodan. Quedo coa imaxe do ambiente creado, das risas, da coordinación que dende os primeiros momentos torpes foi xurdindo entre a equipa, e sobre todo, da actuación do noso mestre de cerimonias: grazas, Juan.

Ata mañá a todos. Toca guión.